Mevlana, 30 Eylül 1207 tarihinde Horasan’ın Belh şehrinde hayata gözlerini açtı. “Alimlerin Sultanı” olarak anılan babası Muhammed Bahaeddin Veled ile birlikte Nişabur’a gitti. Şehrin ünlü şeyhlerinden Feridüddün Attar onları karşıladı. Yapılan konuşmalarda Mevlana da bulunmuş ve küçük yaşına rağmen Feridüddün Attar’ın dikkatini çekmiştir. Atttar, babasına “Senin oğlunda dünyayı yakacak bir ateş var” demiştir.
Kafile Nişabur’dan ayrılarak Bağdat’a gitti. Yolda Muhiddin Arabi ile karşılaştılar ve sohbet ettiler. Daha sonra hac vazifelerini yerine getirmek için Arabistan’a geçtiler. Dönüşte Şam ve Bağdat’a uğradılar. Mevlana, burada çok sayıda İslam bilginiyle tanıştı. 1222 yılında ise Karaman’a geldiler. Selçuklu Sultanı Alaeddin Keykubat‘ın daveti üzerine Konya’ya yerleştiler. 1232 yılında Bahaeddin Veled vefat etti. Babasının vefat etmesinden sonra müritleri Mevlana’nın çevresinde toplandı.
1224 yılında, derin bir dostluk kuracağı Şems-i Tebrizi ile karşılaştı. Daha önce başka bir dervişe bağlı olan Şems, “Makalat” adlı kitabında şunları yazmıştı: “Bende bir hal vardı. Şeyhim olgun kişi idi. Bendeki o hali göremiyordu. O yüzden şeyh aramak için yollara düştüm, nihayet Mevlana’yı buldum.” Şems’in aniden ölmesi üzerine Mevlana uzun bir süre inzivaya çekildi. 1273 yılında hayatını kaybetti.
Mevlana’nın eserleri
Mesnevi: 6 ciltten oluşmaktadır. Farsça kaleme alınmıştır. 25 bin 632 beyitten oluşmaktadır.
Divan-ı Kebir (Büyük Divan): Rubai beyitleri ile birlikte yaklaşık 50 bin beyitten oluşmaktadır. Farsça yazılmıştır.
Mektubat: Mevlana’nın çeşitli kişilere nasihat için yazdığı 147 adet mektuptan oluşmaktadır.
Fihi Ma Fih
Mecalis-i Seb’a
(Fotoğraf: Mevlana Müzesi, Pixabay)
İlk yorum yapan siz olun